Elma Şiiri - Naile Öztunç

Çocukluğum köyde geçti. İki katlı, çok odalı bir evde yaşıyorduk. Evimizin çevresinde her çeşit meyve vardı.En çokta elma ağaçları vardı.Elmanın her çeşidi,misket elması,paşa elması,yaz elması, ekşi elma, gelin elması, sarı elma, yeşil elma.
Sabah uyanır uyanmaz,daha yüzümüzü yıkamadan elmaların dibine koşardık. Gece boyunca en tatlı,en olgun olanlar dibine düşerdi. Kahvaltıda elma yerdik. Sonra bütün oyunlarımızı elmaların dibinde oynardık. Biz 9 kardeştik. Küçük bir ana sınıfı gibi, en büyüğü 16 yaşında, en küçüğü 1 yaşında. Büyükler, küçüklere sahip çıkar, avutur, oynatırdı.
Elma ağaçlarının tepesinde daldan, dala geçer, kuşlar gibi gezerdik. Dallara salıncak kurar, sallanır, birbirimizi göklere uçururduk.
Annemin diktiği basma elbiselerimiz vardı. kocaman cepli, bol etekli, ceplerimize eteğimize elmaları doldurur, eve götürürdük. Sonra, öğle yemeğimizde yine elma yerdik. En tatlı elmalar, arıların ve kuşların gagaladığı elmalar dı.
Sonra ebem elmaların dibine gelirdi. sepetlere elma toplar, eve taşırdı, bize taşıttırır dı. Gün akşam olduğunda eve giderdik ve yine acıktığımızda yediğimiz ilk yiyecek yine elma olurdu.
Yer yatakları seriliydi, geniş odalarda. Yatma vakti geldiğinde elimizde ve ceplerimizde elmalarla yatağa girerdik. Yorganın altında elma yiyerek uykuya dalardık. Sabah olduğunda yarısı kalmış elmalar, yastığımızın, yorganımızın altından çıkardı. O zamanlar, yatak çarşafları, yorganlar, yastıklar beyaz olurdu. Annem bize kızardı, yatarken elma yemeyin, çarşaflarda, yastıklarda elma lekesi kalıyor diye.
Yatağın içinde hem elma yerdik, hem de radyodan *arkası yarın* dizileri dinlerdik. Uykuya daldığımızda radyo açık kalırdı. Sabah annem bizi uyandırdığında, radyo açık kalmış, elinizde elma yarım kalmış, yapmayın böyle derdi.
Aradan yıllar geçti. tamı tamına 50 yıl geçti. Ben her sabah uyandığımda burnuma elma kokusu, kulağıma annemin sesi geliyor. Evde elma varsa hemen elma yiyorum. Her acıktığım da elma yemek istiyorum. Markete gittiğimde ilk alacağım şey elma oluyor. Elma yemezsem doymuyorum. Elma benim çocukluğum, elma benim anılarım.

17 kasım 2016 İSTANBUL
Naile Öztunç