Elma Şiiri - İbrahim Halil Demir

.
Kim ne derse desin,
Umurumda değil artık.
Nerede olursam olayım,
Her aklıma geldikçe gülerim.
İster delirmiş,ister bunamış bu adam desinler,
Hey gidi günler hey der,
Başımı sağıma soluma sallarım,
İç çekerek biraz da hayıflanarak,
Eski günlerime özlem duyarım.
Ne zaman elime bir elma geçse,
Sevdayla soymadan yerim.
İtiraf edecek olursam elmayı hiç sevmezdim,
Ama o elmanın her türlüsünü sevdiği için,
Onun hatırına büyük bir iştahla yerim şimdi.
Elma çok hayırlı bir meyve imiş,
Hatta insan yerken Azrail bile emanetini almazmış.
Bundan dır ki nazlım daima elma yememi isterdi.
Demek benim de çok yaşamamı,
Uzun ömürlü olmamı arzularmış.
Önceleri elma yemek bana sıkıntı verirdi,
Oysa şimdide tam tersine yemediğimde.
Elmanın en güzeli benzerdi yarin yanağına,
Daima öpücük kondurmak gelirdi içimden kirazımsı dudağına.
Aşkın yoluna baş koyduktan sonra,
Değiştim hem de tümden,
Bıraktım olgunluğu döndüm çocukluğuma,
Derinden nefes alıyorum artık,
Bıraktım kemale ermiş olmanın sıkıntılarını.
Her manavın önünden geçtiğimde,
Dikkatimi çeker rengarenk elmalar,
Hiç elma yememiş gibi aval, aval bakarım.
Manavlar da benim bu bakışlarıma anlam vermekte zorlanırlardı.
Bir gün manavın birine selamünaleyküm diyerek yaklaştım.
Elma sever misin diye sorunca şaşırdı ve o an cevap vermedi.
Biraz geçtikten sonra başını kaldırıp gözümün içine bakınca,
Gülümseyerek evet hem de çok severim,
Niye diye sorunca?
Elma sevilmez mi? Elma aşık olmanın alametidir
Daha sonra konuşmalarını sürdürdü.
İnsan sevdalanmışsa, insan aşık olmuşsa,
İnsanın yüreğinde bir sevgiliye yol gidiyorsa,
Elmasız olmaz zira elma sevda meyvesidir dedi ve sustu.
Yoksa senin de sevdalın elmayı çok mu seviyor?
Hem de nasıl.
Bakıştık birbirimize çok şeyler anlatırcasına.
Daha sonra garip bir şekilde manava haydi eyvallah deyip ayrıldım.
Elmaya olan iştahım biraz daha artmıştı.
O günden sonra neredeyse elma yemediğim gün yoktu.
Hatta bazen çantamda elma taşıdığım bile oluyordu.
Hele hele elmanın mayhoşuna hiç itiraz etmem.
06-07/05/2007