Unutmak istedim belki sadece
Hiçbir şeyi hatırlayamamak
Hepimiz istedik bunu en az bir kere
Fakat iyisi kalsın kötüsü gitsin değil
Nesi var nesi yoksa temelli gitsin
Öyle bir gitsin ki
Bırak gidişini
Gelişini bile hatırlamayalım
En az bir kere istedik
Ama unutabilmek seçkin bir beceri
Tanrı ne malum bize layık görecek bu lüksü
Ey aciz insanoğlu
Sen şu ana kadar
Ne yaptın bu lüksü hakedecek ki
Dilenirsin
Zaten tanrı bizi ne zaman seçkin gördü
Ne seçkinliği
Hayatında en son ne zaman
İyi bir şey oldu bre aciz varlık
Tanrı sevmez seni anlamaz mısın
Hatırlamamak belki ona mahsus
Unutma
Varolan her şey onun tezahürü rubûbiyeti
Uluhiyeti orası meçhul
Tanrının rubûbiyeti
Sana verdiği en büyük lanet
Sana hatırlamayı o öğretti
Unutmayı haram kıldı
Çocuklarına işkence etmeyi kendi seçti
Fakat öyle adil bir tanrı
Bu kötülüğünü uluhiyet saydı
Ve cehennemi kendine sedd-i zerîa kıldı
Kayıt Tarihi : 6.6.2024 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
