eLLİYİ gEÇERKEN... Şiiri - Necmettin Özelçi

Vay be! Zaman ne çarçabuk geçti,
Çocukluk ve delikanlılık...
Bazen çok iyi, bazen abuk sabuk geçti,
Nerede kaldı o eski canlılık!

Vay be! Ne kudretti öyle,
Yaş otuz iken kırk iken...
Her şeye güç yeterdi, hükmetti öyle
Nerede kaldı o eski canlılık!

Elliden sonrası 'emekli' adın,
Zaman bile emekliyerek gider...
Nerede o güzellik azalır tadın,
Her an gidebilirsin bir anlılık...

Vay be! Adın olmuştur artık 'dede',
Gönlün istese de istemese de...
Altmış yetmişe doğru tek kalırsın,
Eşin dostun gelse de gelmese de...

Seksen doksanı gören bilir,
Kulak duymaz göz seçemez artık...
Hayat iyiden kötüye anlaşılır da,
Dilin de yavaşlar söylemez artık!

Elli sanki bir dağın tepesi,
Bakınca artık her şeyi görürsün...
Herkes iyi kötü anlar var ise nesi,
Apaçık artık her şeyi görürsün...

Ne mutlu! Elli'ye gelmeden görenlere,
Vaktin zamanın değerini bilenlere...
Her yıl sanki birer dakika imiş,
Vakit çoktan geçer zaman dolarmış,
İşte bu gerçek ' hakikat ' imiş! ...