Elliüç... Şiiri - Avni Aydın

elliüçüncü günündeyim seyrimin...
limanlar geçiyor gözümün önünden...
tanımadık çehreler sonra...
içilen içkiler, edilen sohbetler...
sonra kalışlar...
güvertemde...
yalnız...

elliüçüncü günündeyim seyrimin...
ulaşmaya çalışıyorum fenerine ithaka'nın...
hep ufuk karşımda...
hep deniz...
hep bir boran...
hep bir fırtına...
kurşundan ağır hava...
solumaya çaışıyorum...
her aldığım hava ciğerlerime batıyor...
gidiyorum seyrinde ithaka'mın...
ilk hastalığımı yaşıyorum...
kamaramdayım...
uyuyorum...

elliüçüncü günündeyim seyrimin...
dşünüyorum...
ne olur sanki bir ses duysam;
'kara göründü! '...
sığınsam limanına ithaka'mın...
aradıkça buluyorum O'nu gizimde...
O'nu yaşıyorum...
ulaşmaya çalışırken...
kavruluyor içim inadına fütursuz...
taşıyorum bedenimi direnerek...
ayaktayım...
yürüyorum...
ve yaşamaya çalışıyorum...
belki...

elliüçüncü günündeyim seyrimin...
özlüyorum...
yanıyorum...
kanıyorum...