Artık hiç acelem yok.
Bir yaprağın düşüşünü,
İzlerken üzülmüyorum..
Sessizlikle konuşmayı öğrendim.
Gidenin ardından susmak,
Bazen en doğru kelimedir,
Biliyorum...
Aynada gördüğüm her çizgi,
Bir ömrün iz düşümü.
Ağrılar, sevinçler,
Geç kalan sarılmalar,
Hepsiyle barıştım..
Elli oldum...
Ve sanki ilk kez,
Zamanla dost oldum....
Erkan İnce
Kayıt Tarihi : 10.5.2025 18:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)