Elli Metrekare Şiiri - Mehmet Çakır

Çepeçevre kuşattılar
Burası artık son liman
Dört bir yanım beton duvar
Esaret ölümden yaman

Git gel elli metrekare
Yat kalk yine aynı yere
Allah’ım sabırlar vere
İçerde geçmiyor zaman

Her gün karşımda aynı yüz
Ne bahar belli ne de güz
Bu bir işkence düpedüz
Hasretlik vermiyor aman

Bir avuç gök kuşlar uçmaz
Burada bir çiçek açmaz
Ömür biter zaman geçmez
Çarelerin hepsi güman

Voltam alır tüm hıncımı
Uykum dindirir sancımı
Sigaramda her acımı
Unuturum duman duman

Gün doğmuyor hücrelere
Nasıl düştüm ben bu yere
İsyan ederdim kadere
Olmasaydı özde iman

Asla hak etmedim bunu
Benim için ağır konu
Mutlu bitmeyecek sonu
Hayat bir hüzünlü roman

17.07.2008
VEZİRKÖPRÜ