akıyor yaşlarım
denizin gözbebeğinde
köpük köpük..
sanki sonsuz bir şiire
başlıyor yüreğim
fırtınada bir kuş sürüsü gibi
üstüme hayal hayal
hücum ediyor bin yüz
ve yağmurda ağaçların
beyaz şarap içmeleri gibi
savruluyor bedenim
dönüyor başım...
aldanılmasın bu şiirin
usul ve hasta yazılışına
tam ellibeş yıllık ömrümden
ellibeş gemi yüklü ölüm var bu şiirde
kalın bir şiirle çiziyorum altını
ellibeş gemi yüklü ölüm...!
belki gülmeyi unutmuş bir ölüm şarkısıdır bu
belki bir doğum ağrısı
belki de denizin beni sevdaya çağrısıdır bu…!
ama haber verilmesin kimselere
kimseler bilmesin
nerede ve ne halde olduğumu…!
bırakın gül bahçeleri açık kalsın
bırakın silinmesin buğusu güllerin
dökülmesin kuruyan yapraklar
sinmesin kokusuna ölümlerin
bırakın denizin kapısı açık kalsın
saçına kar yağmasın dalgaların
denizden gelen hıçkırıkların
kırık ezgilerini duymasın gece...
ve kuşlar öterse sakın vurulmasın
kanatları kırılmasın
çiçekler açtığında sakın koparılmasın
belki kuşlardan biri haber götürür
benden haber bekleyenlere
bedenimin düştüğü yerde çiçekler açtığına dair…
Kayıt Tarihi : 10.10.2004 11:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
