Elli altı yaş Şiiri - Yüksel Şeker

Elli altı yıllık bir ömür
acısıyla tatlısıyla
bebekliğiyle çocukluluğuyla gençliğiyle yaşandı
sırada yaşlılığı var, süresini bilmediğim...
o kadar hızlı geçti ki zaman
sanki hiç çocuk olmamış,
genç olmamışım gibi geliyor artık...
eğrisiyle doğrusuyla
iyi ya da kötü yaşanan anılarıyla
geçen elli altı yıl...
kah aşık oldum, kah terk edildim
insanların kimi sevdi, kimi nefret etti
öyle ya da böyle
istesem de istemesem de elli altı yıl geçti
biliyorum bundan sonra ki kalan ömrümün ilk günü bugün
biliyorum bugün yaşam rekorumu kırdım
evet kabul ediyorum ben yıllarımı kaybettim
ama sadece yılları, anılarımı değil
ve biliyorum insanı acıları büyütür derler
onu da kabul ediyorum
acılar beni bugünkü ben yaptı
olgunlaştırdı akıllandırdı
ama yüreğimi de yıprattı, beni de bitirdi
bilseydim daha önceden terk ederdim acılarımı
varsın akıllanmasaydım
varsın olgunlaşmasaydım
varsın hatalarıma devam etseydim
geç mi kaldım diye düşünüyorum zaman zaman
sanmam hatandan ne zaman dönersen kar'dır derler ya
kesinlikle haklılar
o yüzden ben pek çok insanın aksine
mutluluklarım yerine acılarımı terk ettim
zaman ve insanlar elbirliği yapmışçasına
inatla içimdeki sevgiyi öldürmeye gayret ettiler
ben tarlama sevgi ektim
onlar nefret biçmemi istediler
zaman zaman başardılar da
ama yaşlanınca anladım ki
nefretle yaşayamazmış insanlar
önce insanları sonra kendimi afettim
yani demem o ki
ben ben de nefreti bitirdim içimdeki sevgimi değil
dedim ya bugün yaşam rekorumu kırdım
bu geçen zaman içinde
ben insanlarla acıları değil
sevgiyi paylaştım
şiirlerimi, yazılarımı paylaştım
yazdığım her şiir de her yazıda
sana olan aşkımı paylaştım
kimi burun kıvırdı, kimi beğendi
ama bu elli altı yıl bana şunu da öğretti
ben yaşamayı unutabilirim
yazmayı da unutabilirim
yazmayı da unutabilirim
ama seni değil...!!!

Yüksel ŞEKER