Elli Şiiri - Yusuf Işık 3

ELLİ

babam benden küçüktü
o zamanlar
darmadağındık
ablam abim ben
ve en küçüğümüz
ayrı şehirlerde tutuşmuştuk
yaşam kavgasına
küçük ellerimizle
yazamadığımız
öykülerimizi
yazabilmek için
sildik akladık
koca binaları
devasa boyutlu
kitaplar okuduk
on yedime geldiğimde
uzakları yakın eden aletlerle
haritalar çizdim
kendimi aradım içinde
sonrasında
her gün katledilen
hukukumuzu
savunmak adına
cübbe giydim
mahkemeler
yurdum oldu
tasdiklemek için
mühürdar oldum
işsiz zamanlarımda
hesaba durdum
geriye dönüp bakınca
elli ile üç yüz altmış beşi
çarpmanın
anlamsızlığını gördüm
coşkulandığım günler de
hüzünden kederden battığım
neşterin soğuk yüzüne
yüreğimi teslim ettiğim
günler de
gerilerde kaldı artık
bunca yıl içinde
öğrendiğim bir şey varsa
o da yaşamın anlamını
bulamadığım
çözemediğimdir
çünkü hiç bir şey
sonsuz değil
iyiki de doğmuşum
diyebilmeyi
çok isterdim ama
ah o çocukluğum
olmasaydı...13.11.2015