Sana varmak, hayel oldu dünyada,
Mechul oldun, ey sevdiğim bir anda.
Kara bağrım, yanacaksan yan amma,
Benim değil, ellerinsin ne fayda.
Her an ruhun, benimle olsa bile,
Ellerinsin, söyle sevdiğim niye.
Benim için, yansan kavrulsan bile,
Benim değil, ellerinsin ne fayda.
Ağlamanın, ah çekmenin zamanı,
Çek sevdiğim, sen istedin bu halı.
Daha yaşamadan, ömrüm baharı,
Benim değil, ellrinsin ne fayda.
Gücüm yetmez, Aşka karşı gelemem,
Kaderimi mevlam, yazmış silemem.
İstesemde, artık sana dönemem,
Benim değil, ellerinsin ne fayda.
Kökeli’nin bağrı yanık ne desin,
Aht’ı kaldı, senden yana bilesin.
Şimdi bensiz, el koynunda kölesin,
Benim değil, ellerinsin ne fayda.
Kayıt Tarihi : 7.11.2007 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kökeli Ozan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/07/ellerinsin-ne-fayda.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)