Severken bıraktın beni !
Kokunu bırakıp ta gittin.
Ördüğüm o saçlarını ?
Ellerime bırakıp ta gittin .
Gönül kafesim de kuşum idin .
Sofrada yediğim aşım idin .!
Sabah doğan güneşim idin .
Ellerinle karanlığa koydun da gittin .
Dinlemeye doyamadığım şarkı idin .
Yaşama bağlayan bir umut.
Kollarında uykuya doymadan !
Ellerinle kapattın kapıyı gittin .
Öyle sevmiştim ki ben seni .
Emekle dokunan halı kilim gibi.
İçimden gelerek öyle şiirler yazmıştım ki .
Şiirlerimi dahi okumadan çekip gittin.
23.03.2016.
Fethiye.
Ahmet Çimen
Kayıt Tarihi : 5.5.2018 16:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!