(Yusuf ARSLAN Arkadaşım Anısına)
Bensiz ilk bayramınız, bensiz ilk bayram kahvaltınız...
Masada bir sandalyeniz eksik, boş...
Unutmayın aranızda değilim ama, gökyüzünde seyrediyorum hepinizi...
Deliydim, doluydum...
Belki biraz serseriydim, söz, laf dinlemezdim...
Size de çok çektirdim, Annem, Babam hakkınızı helal edin...
Benden size iki emanet, iki can...
Oğluma yokluğumu hissettirmeyin, kimsenin yanında boynunu bükmeyin...
Çok özledim Annem, sizi, yarimi, Tekin Alimi çok özledim...
Bir kış günüydü beni toprağa verdiğin gün,
Hani evde altıma battaniye sermeden oturturmazdın,
Şimdi toprağa veriyorsun, üşüyorum anne neden görmüyorsun? Neden hissetmiyorsun?
Merak etme beni, artık üşümüyorum vallaha...
Beni duyuyor musun? Bilmiyorum ama,
Benden Halama, Enişteme, en önemlisi de yarime selam...
Ellerinizden öperim, oğlunuz "Yusuf"
Kayıt Tarihi : 18.6.2019 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirim bir akrabamın (17.Mart.2018) Tarihinde geçirdiği trafik kazası sonucu hayatını kaybetmesi sonucu onun ağzından ailesine yazdığım küçük bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!