Ellerini Yağmura Ver Şiiri - Uygar Yeni

Gittikçe gelmiyorsun artık,
Ben seni düşündükçe,
Silik bir düş gibi,
Hep ellerimden kayıyorsun...

Geçenlerde çöpçülere sordum,
Süpürmüşler sokakları,
Görmemişler seni...

Geceydi,
Yağmur ıslatmıştı beni…

Yağmurun yalancısıyım ben;
Ellerini yağmura vermişsin,
Öyle olsun, ellerini yağmura ver yine...

Gittikçe silik bir iz oluyorsun düşlerimde,
Az kala bir şehri yakacaktım senin için;
İyi ki yakmamışım,
Yoksa kendim de yanardım şehre...

Az kala bir şehri boğacaktım ellerimle,
Yıkacaktım bütün beton binaları,
Altında kalacaktım belki,
Neyse ki yakmamışım,
Yıkmamışım bu kenti,
Yoksa koca bir şehir sana mezar olurdu…

İyi ki yağmur geldi;
Ellerini yağmura vermişsin,
İyi de etmişsin,
Bana sorsaydın, ben de derdim;
'Ne yap biliyor musun? Sen bu gece ellerini yağmura ver'
Çünkü bir tek yağmur siler ellerinden beni...