Ellerini ellerimde özledim.
Parmaklarının usul usul yüzümde dolaşmasını,
Fetheder gibi ansızın,
Sarınca kendine ruhumu.
Gözlerine "seninim" derim,
Sen hiç duydun mu?.
Sesin kulağımı öper,
Öylece sakin soluruz..
Ellerini ellerimde özledim.
Bundan sebep huysuzluğum,
Gelir misin bir ara?
Dinsin ruhsuzluğum.
Sana "seninim" diyeceğim.
Duysun bende sonsuzluğun.
21.12.2022
Rabia Nurşah AtamanKayıt Tarihi : 24.4.2023 10:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rabia Nurşah Ataman](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/24/ellerini-ellerimde.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!