Ellerine Dokunmadan Hemen Önceydi

ellerine dokunmadan hemen önceydi
bir darağacına astığım yalnızlığım,
ve
puslu şehirlerin küf kokusuydu
beni sende tutan şey
ne çektiğimi
yokluğunda akrebe sor
yelkovana sor nasıl yandığımı
ve bir çocuk bulmak ümidiyle tebessümlerinde
sonra düşmek gözlerinden..
bir yıldız gibi
yerlerde bir yağmurdan arta kalan
gözyaşı olmak
hiç ağlamadım say
hiç gülmedim say
gitmeden hemen önceydi hatırlıyor musun
kahverengi bir geceydi gözlerin
bir kızıl ışık vuruyordu yüzüme
susmuştum
yürümüştüm
yorulmuştum
ama durmak yok sevdiğim
saçlarım ıslanmıştı belki
belki uzamıştı alabildiğine
tüm maviler
bizim sanmıştık oysa
çiçekler bizim
eylülde değildi oysa aylardan,
yoksa ben mi geç gelmiştim
sitemler istemeden süzülüyordu
ve buğulanmıştı camlarda yazılı adın
sen başka şehirde
ben başka
dalgalanmıştı akşamlar sonra
ve küstü saklı hüznüm
bir ilaç kokusu burnumda
ellerine dokunmadan hemen önceydi...