Ellerinden mutsuzluk akmasın

Ellerinden mutsuzluk akmasın…

Yoruldum, gözlerime tonlarca uyku düşüyor,
Bacaklarım taşımıyor san ki, bir buluta oturuyorum,
Yüreğinde dik yokuşların var, sevgim tırmanamıyor,
Umutsuzluğun kanatlarına tutunuyor kaderim, taşımıyor beni…

Keşmekeş sokakların karanlık lambalarında boğuluyor gece
Dalgın nefesimde soluyan can aslında benim değil gibi
Vurgun yemişçesine ruhumda dağılıyorum parçalarıma
Hissiz bir sevgisin yüreğinde, bakıyorsun için acımıyor bile…

Anlıyorum gerçekleri bir hayalin perdesini açıyorsun bana
Eteklerinden dökülen yalanların bile suskun biliyor musun?
Aslında sen bir hırsızsın dokunduğun duyguları çalan
Olsun varsın dokunmabana artık, ellerinden mutsuzluk akmasın…

Oktay ÇEKAL
30.05.2013-00.36