Sefil bir adamı sevindirmenin yolu;
Ellerinden geçer;
Ellerinden..
Önce,ellerine söz geçirmeyi öğreneceksin.
Sonra yüreğine öğüt vereceksin.
Düşenin dostu olur,eğer dostsa.
Gerisine dümdüz gideceksin.
Kim ister o perişanlıkta,
Yıkıntılar arasında herşeye hasret.
Ellerin tutar,ellerin verir,ellerin kiri akar.
Yokluğunda bir insanın.
Hayvandan beterdir hali,açlık iç yakar.
Bulur yemeğini nasıl olsa ustalar.
Ellerinden geçer ellerinden.
Düşenin dostu isen..
Kayıt Tarihi : 5.9.2008 19:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Sabuncuoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/05/ellerinden-gecer.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!