Harman yeri gibi dağınık,
sana dair ne varsa aklımda.
Gözlerinde hapis,
sımsıkı, ezik yine yüreğim.
En ağır vebali öder gibiyim.
Ne sözler verdim oysaki kendime,
ne sözler...
Söz geçirebilseydim eğer...
Bu kez gerçekten emindim,
dönmeyecektim geri.
Silmeye, söküp atmaya kararlıydım
yüreğimden sosuza dek seni.
Yeminler ettim,
hemde büyük yeminler.
Her yemin yeniden doğuşum oldu sanki.
Ne zaman çıktıysan karşıma,
uçup gitti yine, ne varsa aklımda.
Verdiğim her söz, ettiğim her yemin,
daha da büyütmüş meğer,
duyduğum aşkı yüreğimde,
sen bilmesende.
Bildiğim tek şey var ki ben,
Yaşamla ölüm arasında bir yerlerde,
Kurtuluşum ellerinde.
15/03/2000
İstanbul
Kayıt Tarihi : 15.3.2006 23:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)