Burada da güller vardır elbet,
Ama başkadır.
Bilinen güllere benzemez.
Ya bir tabloda duvara asılmış,
Ya bir duvar saatine,
Ya da bir aynaya işlenmiş
Boncuk boncuk,nakış nakış
El emeği göz nurudur,güneşi
Suyu göz çeşmesinden.
En ufak hücrelerine kadar işlemiş.
Gıdası hüzün,kokusu hasret.
Bitirir insanı.
Yaprakları yarım kalan sevdaları anlatır.
Dallar ayrılıkları,
Rengi gurbet rengidir.
Gövdesi yıllara olan direniş ve
İdama mahküm edilen umutların resmidir.
Ah bir anlayan olsa onları,
Anlatacakları neler var daha kim bilir.
Ama anlayan olmaz.
Anlasa buz kesilir yüreği insanın,kanı donar.
Sakın! sakın dokunma onlara,
Ellerin yanar.
Adem Karagöz
07/06/2004
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 01:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Karagöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/13/ellerin-yanar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!