Ellerin yaksın bu teni…
Dağlar öksüz şimdi, ceylanımı vurdular.
Bir karanlık çöküyor, yüreğimin üstüne.
Gözlerim görmez şimdi, yokluğunu koydular.
Baksam da, örtmüşler uzakları üstüne.
Sarıldım boşluğa, sokuldum yalnızlığıma,
Titreyen nefesimde, yaşadım yokluğunu,
Aradım sokaklarda, sinmişse diye kokunu,
Bulamadım kendimde senin duruluğunu…
Baktığım herkes sen, dokunduğum sen.
Sokulduğum sen, sakındığım herkesten.
Yokluğuna resmini çizdiğim, hayalimden.
Yüreğime çağırdığım, dökülüp te gelsen.
Savurur gibi yokluğunda, bırakma beni.
Bir yabancıyım hayatın, sensizliğine,
Sıkıca kavra ömrüm bekliyor yüreğini,
Ellerini ver sımsıcak, yaksın bu teni…
Oktay ÇEKAL
27.02.2016-01.51
Kayıt Tarihi : 27.3.2016 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!