Ellerinden utanıyorsun,
benim mutlu olmaktan utandığım gibi…
Gösterişli bir vitrin gibisin,
ağladığını bir tek sen biliyorsun.
Ağladıkça daha da ışıldıyor sahipsiz güzelliğin.
Bense hep yoldayım. Evim hiç olmadı. Kaçıyorum…
Sahipsiz güzelliğinin verdiği acıdan kaçıyorum.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Tabii görmediğinizi görmüş gibi hayal etmekte güzel bir duygu.Ruh hali böyle.
"" Alışmamışım mutlu olmaya ben,
ellerini vitrine koyup, kendimden kaçıyorum…"" cümlesi şiiri anlatıyor. Günün şiirinden kutluyorum. selam size.
Tipi hiç şaire benzemese de muhteşem satırları var ..
ama seni bırakmayan tek gerçeğin de seninle ısrarla.....kendin......ne yazık sen senden kaçar oysa seni hiç bırakmazken sen, en iyisi dön ve tut o eli korksanda mutlu olmaktan....gerekirse yum gözlerini öyle tut....görmezden gel tuttuğunu kaçtığını var saydığın gibi kendinden ama tut nasılsa nasıl yeter ki tut
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta