Ellerin Ve Sen Şiiri - Hamdi Öztürk

Ne zaman tutsam ellerinden,
Gözümün önünden mevsimler geçer.
Ne zaman göz göze gelsek,
Gökyüzünden yıldızlar geçer.

Daha dün gibi geçip giden zaman,
Hasretin kalbimde yaralar açar,
Ne zaman nefesini hissetsem,
Zemheride çiekler açar.

Bekle diyorsun,daha ne kadar,
Kurumuş gülüm,dikeni bağrıma batar.
Ne zaman sesini duysam,
Gönül bahçemde bülbüller öter.

Bekledim bekledim henüz gelmedin,
Kurudu ağaçlar,yapraklarını döker.
Ne zaman elim eline değse,
Kuruyan pınarlar şarıl şarıl akar.

(Ankara – 1982)