Çamurlara şekil verir ustalar,
Ellerin türküsüdür çinicilik.
Sonra kapları kurutmaya salar,
Ellerin türküsüdür çinicilik.
Kimisi çiniyi başka şey sanır,
Gören insanlar eşyayı zor tanır.
Kuruyan kap ateşte fırınlanır,
Ellerin türküsüdür çinicilik.
Uyuyan çamur fırında uyanır,
Eşya alınıp kenara dayanır.
Fırından çıkan eşyalar boyanır,
Ellerin türküsüdür çinicilik.
Sonra tekrar fırında pişirilir,
Oradan çıkarılıp deşirilir.
İçine su konulup taşırılır,
Ellerin türküsüdür çinicilik.
Yusuf gördüğü zaman memnun olur,
Yapan ustaya insan minnet kalır.
En son tezgahlarda yerini alır,
Ellerin türküsüdür çinicilik.
Kayıt Tarihi : 7.5.2012 10:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/07/ellerin-turkusudur-cinicilik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!