Ellerin Öpülmeli Senin! Şiiri - Saffet Ç ...

Bu öpülecek eller senin olmalı
Bahar mevsiminden kalan.
Yollarına karanfiller dökülmeli
Bir şehrin görünen yerine
Altın heykellerin dikilmeli senin.
Ellerin öpülmeli senin.

Goncaları serpiştirirken sen bahara
Kanaryalar kanat çırpar taze umutlara.
Denizlerin mavisinde adın
Sümbül çiçeklerine damlar tadın.
Semanın rengi senden olmalı
Ki bu kadar alıcı ve berrak.
Ve bir renk ki, düşer gözlerinden
Saman yolunu döker zamana.

Bu kalem senin olmalı
Ucundan sevgi damlayan.
Bu mürekkep senin olmalı
İçinde deryalar gizli.
Gözyaşların mürekkebin olsa da
Kan damlar kaleminden.
Ve sabah güneşi doğar gözlerinden.
Erir dağlardaki kar
Gözlerinde buğulanan bahar,
Gelir yüreğime damlar.

Bu öpülecek eller senin olmalı
Büyür kollarında koca memleket
yüreğinde yeşerir sümbül çiçekleri
Mana bulur hayat parmaklarında
Dokunur nakış nakış güneş.
Ay düşer gecemize sayende
Ellerin öpülmeli senin
Canım öğretmenim!