Ellerin hanımeli Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Ellerine bayılıyorum
ellerin anne
ellerin hemşire

ellerinin karanfil tutuşuna
basarken pianonun tuşlarına
ellerine bayılıyorum
ellerin cömert
zarif ve ince

bir gün seni görmeyince
en çok ellerini özlüyorum
tabii alttan alta süzüşüne ceylanımsı bakışına
gözlerine de ama yani
ben en çok senin ellerine bayılıyorum

ellerinin kibrit yakışına
ellerinin sıcaklığına şefkatine
geceleri rüyamlarımda sadece ellerini görüyorum
rüyamda ellerinin başımı okşayışına
üzerime battaniye örtüşüne

ellerinin hayatıma her gelişine gidişine hasret
her geçen gün ellerine daha çok bayılıyorum
ellerin bakımlı
ellerin anne
ellerin aile

hem baba hem çocuk ellerin
güllerden derlenmiş kelepçe ellerin
ellerin hanımeli

Yüksel Nimet Apel