Ellerin Geliyor Aklıma

Ellerin geliyor aklıma
İnce, narin
Sonra avuçlarına bakan
Çingenenin gözlerindeki
Karanlık sır

Vazgeçip faldan
Üstelik para da almadan
Kaçar gibi gidişi
Hayra yormamış

Çok da üstünde durmamış
Zamanın tik tak’larına bırakmıştık
Erken bahara aldanmış
Badem ağacı çiçekleri gibi

Toprakla randevuna kadar
Yelken açmıştık
Sonsuzluğuna aşkın
Sinsi bir düşmanı
Konuk ederken bedenin

Müziğin ritmiyle
Kıvrılırken ince belin
Öyle oyunbozan çocuklar gibi
Habersizce pes edişin
Aklımdaydı ladesin
Şimdi ellerin geliyor aklıma
İnce, narin