Ellerin Cennet Kokuyor Anne

Kemal Yavuz
374

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Ellerin Cennet Kokuyor Anne

ellerin cennet kokuyor anne
annem öldü,
güneş doğdu,
keşke güneş ölse,
annem doğsa…
doğ gel güneş gibi, ne olur annem,
bak gözlerime, güneş gibi al gözlerimi,
yüreğime akıt bakışlarını,
ne olur esirgeme bunu benden,
ben daha küçücük bir çocuğum,
daha masallarınla büyütecektin beni,
büyüyeceğim,
bütün kızları öpeceğim dudaklarından
uyuyan prenses sanarak…
beni masalsız bıraktın anne
artık hiç biri uyanmayacak…
annesiz büyüyen her çocuk gibi,
inanmayacağım ben de masallara,
hayal kırıklıkları yaşayacağım bu yüzden,
Bu yüzden, çok üzgünüm ben anne,
bu ağlamalarım o yüzden…

yok, yok, yalan söylüyorum,
seni götürdüler anne, ben ağlıyorum
anne seni götürdüler beni bırakarak
bırakma beni anne, bekle, ben de öleyim
bekle anne, gitme, bekle…
gittin anne, gittin,
ben bir şey yapamadım,
masalların canı cehenneme,
sen sakın kederlenme,
başını eğme öyle,
kızma bana,
ağlama…
acıtıyor yüreğimi sensizlik,
ellerin cennet kokuyor anne,
babam beni hiç sevmiyor…

Kemal Yavuz
Kayıt Tarihi : 25.8.2012 19:42:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kemal Yavuz