Ellerin bir kibritti Şiiri - Ahmet Aka

ilkin o kulübeyi yaktım yağmurunla
ellerin bir kibritti ellerimde
sen bana benim emanetimdin oysa
şiir olup düştünse de içime
adını haykıramadım gururla

dudağım bir başka mevsime değiyor şimdi
zemheriler çalıyor iliklerime, anla
laterit bir güneş soluduğumuz
eriyip gitmese aşklar zamanla…

kendimden koruyamam seni bilirsin
böyle de duramam senden uzakta
infilak etti edecek kalbim
lekelenmeyesin benim aşkımla
esmer geceleri kına yapıp da
kanamasın güller avuçlarında