Ellerin Şiiri - Metin Soydeveli

Bir işe yaramaz yordamını yitirmiş ellerin
Elimde kalamadı ölüm soğukluğunu hissettiren ellerin

Kaptırmışım ellerimi bitmez pazarlığına
Ama sevda bu, pazarlıkla olmaz ki…
Hasret yakıyor; uzaktayken ellerin

Derman bekledin elden
Ayrılıklara sallanmaya alışkın ellerin bırakmıştı ellerim
Ellerin ne suçu var; sen gönüllü olmuştun ellerin

Yaban ellerinde, el bebek gül bebek,
Büyüttüğün hasretin ellerimi koynumda bıraktı
Sana dost, bana yaban olan ellerin

Ellerde ne buldun, yoksa boş mu kaldı ellerin
Yâr eli gibi tutmuş olaydı ellerimi ellerin
Girer miydi araya, aramızda ne işi vardı bunca ellerin

Bu ne çok el, cebimde, gözümde, aklımda,
Bir ellerindi beni deli eden, bir de ellerin
Şimdi içimde, ellerimi bırakan ellerinin hasreti

Saplanmış bir bıçak gibi beynimde ellerin
Bir de… Ellerini tutan ellerin cinneti!
Ah bir yakın olsan, ulaşabilsem, göreceksin,
Ardımda bırakacağım çifte cinayeti! ..