Ellerin Şiiri - Hafız Osman Saraç

O ellerin,
Hani, ilk tokalaştığımızda,yüzümü kızartan…
Hani, yumuşacık,
Hani, vedalaşırken,
Titreyen bir nabız gibi elimi sıkan…
Hani, “bırakma” dercesine,kavrayan…
O ellerin vardı ya,
Ne çok severdim serçe parmağını,
Ne kadar da sevimliydi,
Minicikti…
Bahse girerken tuttuğunda,
Serçe parmağım, serçe parmağını bırakmayacaktı;
Bir ömür kumar oynayacaktı! ...

Bir daha,
Hiçbir zaman,
Elini tutmayacağım! ..
Tutarsam,
Bir daha,
Hiçbir zaman,
Bırakmayacağım! ..

O ellerin,
Sanki beden bir şeydi,
Elin değildi…
Ve sen,
Benden bir şeydin,
Elin değildin;
Elin olmak,elinde değildi!

O ellerin,
Ne kadar da sevimliydi…
O ellerin,
Hani, ilk tokalaştığımızda yüzümü kızartan…
Hani, yumuşacık…
Hani,
Ayrılan,
Ellerin…