şairanelikten sıkılmış,
yaşama yetecek cümleler kuruyordum.
gel, ver, yok, kalsın gibi.
ellerini görene kadar...
elinin değdiği,
kahverengi bir bira şişesi,
camın icadından bu yana
kime güzel gelmiştir bu kadar.
siyahın asaleti büyülüyor
kırmızının ateşi ha yaktı ha yakar,
ojelere zaafımla yüzleşmemiştim.
ellerini görene kadar.
Kayıt Tarihi : 19.11.2022 01:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uz Gece](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/19/ellerin-220.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!