Ellerin Şiiri - Utku Görkem Kırdemir

Ellerin…

Ellerini sevdim, sanki bir ressamın olgunluk çağında çizdiği ellerini.
Gözlerini sevdim, beni tanımadığım yerlere götüren.
Tenini sevdim, tenimin eşini yani.
Dudaklarını sevdim, her öptüğümde başka tad aldığım.
Sesini sevdim, ruhuma huzur veren.
Bakışlarını sevdim, hep düşündüren.
Yürüyüşünü sevdim, asilliği anlatan.
Boynunu sevdim, rahat ettiğim, uzun güzel boynunu.
Parmaklarını sevdim, yüzümde dolaşmasını.
Karnını sevdim anneliğini hatırlatan.
Bacaklarını sevdim, seni bana getiren.
Ayaklarını sevdim, dünyanın en muhteşem ayaklarını.
Susmanı sevdim, beni sevdiğini bağıran.
Konuşmanı sevdim, seni sevdiğimi onaylayan.
Giysilerinin hepsini sevdim, her zaman güzel olduğunu gösteren.
Yanaklarını sevdim, aydınlığını ortaya çıkaran.
İçtiğin sigaranın dumanını sevdim, senin yanındaykan nasıl hafiflediğimi anlatan.
Kokunu sevdim, baştan çıkartan kokunu.
Belini sevdim, kıvrımlarında kaybolduğum.
Kavga edişini sevdim, o zaman bile güzel oluşunu.
Kahve yapmanı sevdim, şekersiz sade.
Kalbini sevdim, her atışında beni yaşatan.
Beni sevişini sevdim, olduğu gibi, sorgulamadan, korkmadan.
Ama en çok ellerini sevdim. Bana dokunan, beni seven, kendimden geçiren, öpmeye hem kıyamadığım, hem doyamadığım ellerini. Hayal ettiğimde beni ağlatan ellerini. Önce ellerine mi aşık oldum acaba diye düşündüğüm, tapılacak, öpülecek ellerini.
Ben seni çok sevdim, kendime bile anlatamayacak kadar.

Utku Görkem Kırdemir