Ellerin Şiiri - Zafer Yazıcı

Yaşanmış mı bilmiyorum hayatın en alakalı kısımlarında
Kim bilir belki de hiç görmemiş görülmemiştir böylesi
En gaipten seslerle irkilişinin belki de sebebi budur? ! ..
Faydasız bir zararlının faydalarını bilmek kadar zordur
Oysa en çirkinlikte bir güzellik olmamış mıdır?
Sen neyin mücadelesini yapıyorsun ki?
Kimedir bu cakan?
Bu vefasızlık içinde kıvrılıp duran kıvrımlarının
Bir terleme ile irkilişinin, iğrenişinin sebebi ne?
Oysa en mutlu anlarında, yüreğine sahip olduğunda
İlk tanıştığın o değil miydi?
Peki şimdi bu boşluğu kim dolduracak?
Sen mi? Yoksa boşa giden, havada asılı duran
Sözlerin mi? ! ....

Düştüğünde bilmediğin vakitlerde elden ayaktan
Seni tutup ayağa kaldıran onlar değil miydi?
Şimdi neden ellerinin tersi ile itiyorsun?
Oysa daha ilk doğumlarda öpülmemiş miydi, sevgiyle?
Sonraları kartlaştı her halde?
Yada o eski cazibesini yitirdi ki
Bu yabancılaşman, yabancılaşmaların
Şiddetinin, öfkenin, yan gözle bakışlarının sebepleri

Bakıyorum da…
Özlesen de bi çare, naçar kalışların arasında
Belki de bir delikten sızan ışık huzmesi gibi
Belki ufakta olsa bir umut deyişlerin
Kulaklarımın içinde yankılanırken
Sen gidişlerinle beraber götürdün
O sürekli beni avutan ellerini! ...