ELLERİN
Ellerin, bir avuç sevgi dolu
Sıcacık, içinde koskoca bir ömür…
Yanmış bir harman gibi buğday kokan, yaralı ve ezik.
Ellerin sensin,
Bir alın kadar açık, tespih tanesi parmakların
Bembeyaz…
Gri gecelerin ardında kızıl bir mermi çekirdeği vınlar,
Hüznü çağıran iki damla gözyaşı üstünde
Hangi yıldızı toplasam içinde sen varsın!
Deliren bir aklı yürekle buluşturur…
Yolların kesiştiği yerde değil,
Umudun tükendiği akşamda…
Ellerin, güneşi yere indirir,
İki keskin bıçak gibi hesap gününde…
Yan yana giden ceylanlar gibi nur bakışlı.
Ve ellerin seni tutan bir aynanın iki yüzü.
Yaprak renkli,
Ellerin
Seni sen yapan bir gölgeye uzanıyor yeniden,
İşte o yakan ellerin…
Ömer DENGİZ
Ömer Dengiz
Kayıt Tarihi : 13.12.2017 08:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Dengiz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/13/ellerin-180.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!