Hâlâ etkisinden kurtulmuş değilim
Mührüm oldu çektiğin acılar
Beni şair etti kederim
Ağıtlar yaktım yazılar yazdım da
Yine de boğazımda düğümlenen
acımı yok edemedim...
Kederli güzel gözlerini hiç unutamadım
Hele o ellerin var ya ellerin
Tıpkı ellerim senin ellerin...
Görüş günü bana sarılmak istercesine
Demir parmaklıklara tutunan ellerin
Tıpkı ellerim senin ellerin...
Çocukluğumu alıp götürdüler benden
Alıp götürdüler seni
Karanlıklar sorgular
İşkenceler ölümler
Hoşça kal diye el sallarken
çocuk hallerim
Bir yanım kal der kal gitme ne olur
Geriye ellerim kaldı senden
Tıpkı ellerim senin ellerin
Kalemim barışı yazacak
Yazacağım seni yemin ederim...
Kayıt Tarihi : 31.10.2015 03:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Barışın mücadelesinin yılmaz savunucusu, benim beyaz güvercinim, canım babam çok özlüyorum seni
![Ayça Öztorun](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/31/ellerin-175.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!