Rüzgarlı bir istanbul akşamı şimdi,
yüreĞimde dinmİyen özlemle bekliyorum saatin tükenmesini,
saat (o) nu bulacakmı endişesi ile bulmasını bekleyişim arasında geçen bir ömür...
Bir koku sardı ruhumu,
ya ellerin değdi bu akşam rüzgara,yada hasretim..
Meğer
Bunca kalabalığın arasında ellerini bulamamakmış yalnızlık...
Oysa;
Ellerini kokladığım zamanları sevdim ve sonrası gülüşlerini,
Ve ben nazlı bir coğrafyayı büyüttüm gözlerinde! !
İçinde iki nehir'in geçtiği......
Kayıt Tarihi : 25.5.2013 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)