Ellerin Şiiri - Ahmet Emin Atasoy

bahçe deyince o bahçe gelir yadıma:
mekânı gazellerden dökülen lalelerin
ve çıkagelmen ceylan gibi yanıma
mavi çağrılarınla denizler gibi engin
ve büyür büyüterek hayallerimi
o ufacık ellerin.

savrulan saçlarında öttükçe gizli kuşlar
alev alev açılır da gizemli gamzelerin;
nerde tükenir mutlar, umutlar nasıl başlar
anlıyorum anlamını saçından sızan terin
okşarken şu hoyrat, sert ellerimi
yumuşacık ellerin.

gel kalalım bu bahçede unutulana kadar
bembeyaz yağmuruna tutulup senelerin.
bir başkadır gözlerinin okuduğu şarkılar,
bir başkadır sokulman, soluman derin derin;
eritir kar nefesli iklimlerimi
o sıcacık ellerin.