Ellerin Şiiri - Tuncay Emrem

Ellerin büyür geceleri
Gelir, boğazımı sıkar,
Ellerin sinirlenir geceleri.

Ölü bir kertenkeledir önceleri,
Karanlıklar çökünce timsahlaşır,
Derisi pullanır geceleri.

İpek bir mendildir gün ışığında,
Sonra.. tırnakları uzar, sararır,
Tenimi tırmalar geceleri.

Sabahta yumuşak okşamalardır.
Akşama doğru kurur, kemikleşir,
Ellerin mumyalaşır geceleri.

Gri tüylü bir örümcek olur,
Parmakları üzerinde yürüyen,
Ağını sarar geceleri.

Çıplak dallarda ıslıklar çalan,
Dışarda rüzgâr mıdır, nedir ki,
Ellerin cama vurur geceleri.

Sessiz ve sıcak, girer koynuma
İçimi bayıltan bir uyku verir.
Kanımı emer geceleri.

Ellerin acı çeken bir ihtiyar,
Huysuzlanır, çırpınır, inilder.
Yorganımı çekiştirir geceleri.

Biliyorum, ellerinden gelecek ölüm.
Bu tedirgin bekleyiş daha sürecek!
'Sen böyle istedin' diyor bu gönlüm...