Ellerimle Değil Yüreğimle Tutum Ellerini

Ellerimle değil yüreğimle tutum ellerini,
Papatyalar ektin gönlüme dizi dizi,
Papatya yüzlü bebeğim.
Çağlayanlara rakip oldu coştu gönlüm,
Gözlerinden süzülen sevgi sağanağını altında.

Avuçlarında özledim aşkı,
Sabah meltemi gibi nefesini yüzümde özledim.
Sarmaşık gülleri kokulu saçlarına dokunmak istedim,
Ama yapamadım.
Dokununca solacak orkide kadar güzeldin kıyamadım.
Gözlerinde dolaştım kar beyaz bulutları,
Güneşin renginde gördüm,
Alev rengi dudaklarını…

Cesaretim yok kollarımla sarmaya,
Gözlerimle sardım,
Öptüm ipek renkli saçlarını,
Çok istedim, cennet kokundan bir nefes almayı,
Hasretinin ateşine yandım da çiçeğim,
Taç yapraklarına dokunmaya kıyamadım…

Dünyaları verirdim,
Gülleri kıskandıracak dudaklarından dökülecek bir tek söze.
Bir tatlı gülüşüne değişmem, dünyanın servetini.
Başımda uçuşan kar taneleri değil,
Hasret melekleri.
Ber kez “seviyorum “deyişinle,
Bir ömür bağışlayacaksın bana.
Yıldızlardan taht kuracaksın,
Mutluluktan kuleler,
Biliyorum bu kadarcık mutluluğu bana çok görmezsin.
Çünkü sen melekleri kıskandıracak kadar güzelsin.

Bana benden daha yakınsın,
Yüreğimde,
Bedenimde,
Ruhumda,

Her yerdesin.

Ellerine bağışladım yüreğimi
yakamozlarla sevişen dalgalar gibi,
Özlemle gidip geliyor ruhum.
Güneşe tutsak kar taneleri gibi,
Aşkınla damla damla eriyorum.
Düşlerim bile tutsak oldu aşkına,
Seni kendimden bile çok seviyorum.