Ellerimle Balıklar Besliyorum

Şırıl şırıl akan bir dere kenarında
Gökyüzünü kapatmış uzun ağaçlar gölgesinde
Beşeriyetin bütün hengâmesinden uzak
Dilimde anlamsız bir şarkı, elimde kuru ekmek
Kendimi, evimden uzak bir diyarda buluyorum
Oturmuş ellerimle balıklar besliyorum

Ruhum günahsız bir balık olmakla
Günahkâr bir beşer olmak arasında gelgit
Akıp giden bir avuç dere mi olmalı insan
Yahut karışmalı mı sonsuz deryalara?
Benliğimi dolduran sonsuz sualler içerisinde
Oturmuş ellerimle balıklar besliyorum

Balıklara neler anlatmalı neler söylemeli
Nil’in büyüklü mü yoksa Fırat’ın güzelliği mi
Bırakmalı mı yoksa onları huzurlu bir bilgisizlikte
Bulmuşken bir avuç suda sonsuz mutluluğu
Kendimi balıklara özenmiş buluyorum
Oturmuş bir dere kenarında ellerimle balıklar besliyorum

Akıl ne büyük yük bilmek ne büyük işkence
Hayat kendi tezatlarına âşık, sen aciz
Kendi benliği dahi insanda derin bir bilmece
Kafam dizimde, ben derin bir ormanda
Ellimde kuru ekmek oturmuş balıklar besliyorum.

Kasım 2018