Bir sabah
Toprağa gömeceğiz hayalleri
Masallarımız son bulurken
Toz pembe (!)
Yalan lekeli çocuklar olacağız
Melekler bile tutmayacak ellerimizden
Aynalarda gözükmeyecek yüzlerimiz
Yüzsüzlükten…
Masumiyeti ve samimiyeti yaralı
Gazi ruhlarımız olacak
Çantalarda günahlardan arta kalan sevaplar
Mataralarda gözyaşları…
(gerçek)
Biz: İnsanoğlu!
Ellerimizde çiçek kanı
Fal bakıyoruz diye, katlettik papatyaları
Tanrının bile
Canını bir defa alacağı insanları
Aklımızda defalarca öldürdük
Şiirlere alet ettik peygamberleri
Yusuflar çıkardık
Kendimizi attık kuyulara
Züleyha olduk, Yusuf olduk
Gömleğimizde aşk kanı
Bırakın artık yalanları
Bırakın
Öyle kirli ki dünya
Çıkarmayın Yusuf’u
K’uyusunda büyüsün
Fayda etmez
Diriltmeyin satırlarda peygamberleri
Yaşam savaşında
Acı çekmek olacaksa gerçeğin bedeli
Ben kendi acılarıma güleceğim
Gerçeği yazmak suçsa eğer
Bırakın boynumu
Kalbime en yakın yerden asın beni
Söz!
Ölmekten korkar gibi öleceğim…
Hakan Kara/li & Hale Kara/göz
…………...Düş Eşleri……….…...
Kayıt Tarihi : 28.4.2011 05:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!