Ellerimiz Konuşsun Şiiri - Nermin Seyratlı

Ah bir tanem,
Sen bir iç çeksen derinden
Ben içinden geçenleri bilirim.
“Sevenim ben” anla, hissederim.

Dik bir yokuşu tırmanmak gibidir hayat
Soluğun tıkandığında, durmalısın.
Otur bulunduğun yere, dal uzaklara…
B/akma ne aşağıya, ne yukarıya
Sadece ufku t/arasın gözlerin
Ve yavaşlasın nefesin.
Ver elini bulutlara, aç yüreğini rüzgara
Sevda sana en güzel bestelerle gelsin
Bir resim karesine dalar gibi gözlerin
Hülyalı bir b/akışla, anı yakala.

Bak, değişti huyu yağmurların bile
Hırçınlaştı… Eskisi gibi değil.
Zamansa ışık hızında…
Bir sünger açlığında çekiyorsam içime seni
Rahat bırak artık kendini, kır zincirini
Bir beyaz güvercin ol
Savaşı bitir!
Oluk oluk gönder bana sevgini…
İster y/ansın, ister d/oysun yüreğim.
Bir şekilde hissettiriyor kendini aşk
El sallıyor bize, görmüyor musun?

Hadi bir tanem,
Dinle ve dokun en sol yerine,
Uzat artık elini elime,
Biz susalım, ellerimiz konuşsun.

Nermin SEYRATLI

-------------------------------------------------------------------------

DOST KALEM'lerden;

-------------------------------------------------------------------------

Bana sensizlik ağır gelir!

Altında kalır boğulurum yokluğunun,
Kaldıramayacağım bir yük olursun omuzlarımda...

Çöl ortasında bir içimlik su birikintisi kadar az olur ömrüm!

Kurak bir memlekette yetişmiş yalnız bir ağaç,
Sensizliğe isyankâr bir söz olurum…

Beni o nefessiz bıraktığın an olurum!
Yaşayamam, bittiğin anda kahrolurum!

Bir şair, yalnız senin şairin olurum gölgen misali...
Gözyaşlarımı dökerim satır aralarına…

Ve ben,
Seni anlatamadığım,
Her kelimenin arasındaki boşlukta kaybolurum!

Bana ellerini ver,
Sensizlik ağır geliyor,
Sevgim dayanamaz, ölür avuçlarımda! -Gül BAŞPINAR

-----------------------------------------------------------------------

Kalp kalbe karşıdır göz belli eder
Seven sevdiğinin Ruhun hisseder
Durmaz hoş gönülde ne dert ne keder
İki gönül bir birlikte olunca -Tahsin EMEK

-------------------------------------------------------------------------