Ellerimiz Şiiri - Ali Arslan

Ellerimiz,
toprağı her yoklayışımızda;
yaşamdan güç aldığımız.
Sevdiğimize her dokunuşumuzda;
canımız sandığımız.

Her açtığımızda havaya;
yıldızlardan kutsallığını sağdığımız.
Ellerimizdir aslında;
doğayla sımsıkı bağımız.

Ellerimiz,
kimi öpülesi,
kimi terkedilesi;
insanlığımızdan utandığımız.

Ellerimiz,
yanaklarını avuçladığımızda sevgilinin,
sıcaklığını, yüreğimize gül diye taktığımız.

Parmak uçlarımızın gökyüzünün mavisine
her dokunuşunda,
zümrüt gözbebeklerini sevgilinin onlardır;
devamlı arayan ellerimiz.

Ellerimizdir,
göz yaşlarımızı sessizce içine saklayıp,
kucaklaşır gibi göz kapaklarımızda;
bizi ölüme uğurlayan ellerimiz.