Tut elimi, yalnızlığımıza gidelim
Hayatımızdaki o kocaman boşluğu dolduralım seninle
Nefes almak ne kadar da zor geliyor
Sen olmadan bulutlar bile suskun
Tut elimi, ne olur
Ben durgun, hayat durgun…
Tut elimi, o büyük sevda bizi bekliyor
Geldiğin gün bir avuç gökyüzü doldu yüreğime
Varlığın nasıl da huzur veriyor
Sensizlik ve ben başbaşayız koca evrende
Tut elimi, ne olur
Ben yorgun, hayat yorgun…
Tut elimi, bir daha doğmayacak belki de güneş
Yüzümüzdeki gülümseme hüzne dönecek belki de
Bir çift güvercin uçuruyorum sana doğru
Aşk tekrar tekrar doğuyor günlerime
Tut elimi, ne olur
Ben yaralı, sen yaralı…
Kayıt Tarihi : 18.9.2013 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!