Ellerimi Bırakma Meleğim Şiiri - Sevgi S ...

'Ne yaşamak çare ne de ölmek? '
Karanlık bile çare olmuyor artık
Örtmüyor,yok etmeğe yetmiyor zaman acıyı
Büyüyor,büyüyor bu aşk acı vermeye devam ederek
Unutmak istiyorum sevgiyi,bana bunu verenleri
Ellerimi her uzattığımda boşta kalması
Ve ardından gelen hüzün dolu gözleri
Unutmak istiyorum...

Her gece ölür mü insan?
Her gece aynı acıyı çekerek yok olur mu karanlıkta?
Kalbinin parçalarını gökyüzünden toplar mı?
Ki o acıyı hapseden kalp parçaları değil mi
Yeryüzüne karanlığı getiren o sevgi değilmi?
Unutmak istiyorum yeryüzüne düşmeyen yağmur damlasını
Bana acı vermeye devam eden bu sevgiyi
Bu simsiyah anıları gömmek istiyorum toğrağa hüzünle..
Unutmak istiyorum hatırlamayı
Her aklıma geldiğinizde yanan bedenimi..

Düşüyorum,ellerimi bırakma...
Korkuyorum..
Sizden kalan tek şeyin yalnızlık olmasından
Duvarların artık konuşmamasından
İçimdeki meleğin beni bırakıp gitmesinden
Artık yıldızları görememekten,onları seyredememekten
Korkuyorum...
Sizi kaybetmekten,yine aynı karanlığa dönmekten,
Ki o karanlıktan ellerimi tutup çıkaran siz değil miydiniz?
Şimdi bırakıyor musunuz ellerimi?
Karanlığa gerimi döneceğim,
Karanlık korkutuyor beni,
Korkuyorum...

Sizsiz geçen bir gece daha,karanlık bir boşluk
Ağlıyorum...
Ama siz görmüyorsunuz.
Hatırladığım her ana dair tonlarca acı
Ve siz yoksunuz
Ağlıyorum...
Gözyaşlarım size akıyor,ellerinizi her uzatmayışınızda
Aramıza giren duvarlar acıtıyor kalbimi
Her sizi isteyişimde,her ellerimi uzattığımda
Karanlık bir boşluktayım..
Yoksunuz...
Korkuyorum...
Ağlıyorum...

Ve düşüyorum,ellerimi bırakma...