Ellerimden Kayıyordu İstanbul

Ayasofya'dayım ben
Dönüyor dönüyor,dönüyorum ben.
Sanki Sevgiliyi arıyorum ben.

Ayasofya zincir ve kilit altına alınmış!
Rum kopilleri etrafına dağılmış.
Ayasofya'dayım ben,bir Namaz kılıyorum.
Secdedeyim,sanki dünya kayıyor
Rum kopili dirilirken,Müslüman'ım ölüyor.

Hem ayağım,hem elim
Ayasofya bir gelin.
Ayasofya seni arıyorum.!
Sanki derya'da bir damla arıyorum.

Ayasofya bir Han olmuş,
Hem Han,hem Hanüman olmuş!
Düşmüş kefere eline
Ayasofya tarümar olmuş.

Ayasofya'ya geldim giremedim içine,
Ayasofya düşmüş gardaş bir kumpasın içine.
Haçlı ruhu uyanmaya başlamış,
Müslüman gencim ayakta yavaşlamış.
Dolandım etrafını girdim ufak bir yere
Secde ettim Rab'bime,
Belkide Fatihin at bağladığı yerde.

Secde ettiğim yerde
Ellerimden kayıyordu İSTANBUL!
Ellerimden kayıyordu DÜNYA.
Öyle bir dünya'ki,insanlar yoluna deli divane.

Rab'bimin izniyle çıktım Ayasofya'dan
Çekmişti beni belki Ruhu Nebi'nin ordan.
Yokuş aşağı ben inmişim
İnanki yolunu çok özlemişim.

Çekti beni Ruhu Rasulü Kibriyanın.
Düştüm ordan izine Rasulü Kibriyanın.

Ayak izini gördüm bir taşa basmış idi,
Sanki taşa değilde,kalbime basmış idi.
Ey Rasulü Kibriya öpeydim ben izini.
Keşke ayak izine sürebilseydim yüzümü.

Öpmek istedim amma öpemedim izini!
Aramızdaki engel bir tar telinden ince.!
Ey Rasulü Kibriya Şefaat Et Sen Bize.
28 şubat