Akıl hastanesinden çıkarılmış
Bir kadın yüzü,bugün yüzüm.
Saçlarım kırpık ve donuk gözlerim.
Yüzümde, bir gözlerim var,
Gözlerimde, bir tedirginlik.
Bir elimden diğerine gezdirip durduğum çürük,
Terketmiş bugün beni.
Kalkıp,sigara yakıyorum...
Tütünü bilmem ben.
Sadece dumanı ağzıma alıp
Geri veriyorum,
Tıpkı solur gibi.
Hiçbir rolüme, itiraz etmiyorum...
Bir soru saplanıyor beynime;
'Bir şeyi yitirmek için,önce avuçlarımıza mı almalıyız onu? '
Ah, ne kadar da büyük avuçlarımız!
Kayıt Tarihi : 1.4.2007 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu kadar kolay yitişlerine bakınca,
Sanki hiç avuçlarımızda olmadı da biz mi öyle sandık diyesi geliyor insanın.
bu dize çıkarılsa daha uygun olur gibi şiir genelde güzel tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)