Ellerimde umutlar, yumur-çakır, buruşuk..
Darmadağın saçlarım, seyrek, cansız, karışık...
Buğu kaplı gözlerim, derinlere alışık...
Ah biraz ışık, azıcık ışık, pencereden içeri...
Loş olsun yeter, aydınlığa elveda,
Eşe-dosta, yârene, mala-mülke elveda,
Dünü unuttuk gayrı, yarına da veda...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta