Ellerimde Umutlar Şiiri - Reşit Akdağ

Ellerimde umutlar, yumur-çakır, buruşuk..
Darmadağın saçlarım, seyrek, cansız, karışık...
Buğu kaplı gözlerim, derinlere alışık...
Ah biraz ışık, azıcık ışık, pencereden içeri...
Loş olsun yeter, aydınlığa elveda,
Eşe-dosta, yârene, mala-mülke elveda,
Dünü unuttuk gayrı, yarına da veda...
Yalnızlık ve ben, nihayet beraberiz...

Suda yazı idi geçmişim, birdenbire silindi,
Küçücük bir çocuğun ağlayışı gibi dindi/Kafamdaki fırtına...
Sessizliğin kucağında çaresiz bir zavallıyım,
Ama öylesine huzurlu, öylesine dolu, öylesine hacimsiz
Ve dışa açılan bir tek kapısı olmayan...

Kimseyle hesabım yok, olmasın artık, istemem...
Uzak olsun yakınlar, yakın olsun uzaklar,
Ben ve yalnızlığım, bütün hatalarımla, bütün hatlarımla
Ve kalbimdeki o acıyla geçmişe dair,
Kendi hesabımı tutmanın zamanı geldi çoktan diyerek
Çekiliyorum o değerli sofranızdan.
Sadece anmayın adımı, varlığımı anmayın,
Beni konuşmayın, ben yaşadım sanmayın...

2001